در بدن انسان سه نوع عضله وجود دارد (عضلات مخطط یا اسکلتی ـ عضلات صاف و عضله قلب) که ما در این بخش فقط انواع انقباض عضله عضلات مخطط را بررسی می کنیم. عضلات مخطط حاوی ۷۰ درصد آب،۲۰درصد پروتئین و ۱۰ درصد کربوهیدرات‌ها و چربی و نمک‌های معدنی و املاح است که البته ترکیبات عضله در اعضای مختلف بدن تغییرات وسیعی دارند.
انقباض عضله چیست؟
عضلات با جمع شدن می‌توانند حرکت را در مفاصل بوجود آورند و جمع شدن عضلات را انقباض عضلانی می گویند. سرعت انقباض عضله با مقدار وزنه ای که در مقابل آن قرار می گیرد رابطه عکس دارد. اگر هیچ نیرویی در برابر عضله قرار نگیرد عضله سریعاً منقبض می شود ولی اگر به تدریج نیروی مخالف افزایش می یابد از سرعت انقباض کاسته می شود. تا اینکه اگر میزان نیروی مخالف برابر با نیروی عضله شود سرعت کوتاه شدن یا انقباض به صفر خواهد رسید.
به طور کلی انواع انقباض عضله را می توان به سه دسته تقسیم نمود:
ایزومتریک
ایزوکینتیک
ایزوتونیک : درونگرا و برونگرا
در برخی منابع از انواع انقباض عضله به این سه نوع اشاره شده است:: درونگرا، ایستا و برونگرا
در بسیاری از فعالیت ها (مانند دویدن و پریدن )، برای اجرای حرکتی روان و هماهنگ، ممکن است هر سه نوع انقباض انجام شود. برای روشن تر شدن موضوع هر سه نوع انقباض را به طور جداگانه بررسی می کنیم.
انقباض ایزومتریک یا ایستا
عضلات می توانند بدون حرکت کردن، عمل کنند. در این حالت ، عضله بدون این که تغییری در طولش به وجود آید، نیرو تولید می‌کند. به این حالت انقباض ایستا یا انقباض ایزومتریک عضله می گویند، زیرا زاویه‌ی مفصل تغییر نمی‌کند. انقباض ایزومتریک زمانی رخ می‌دهد که برای مثال، سعی شود جسمی بلند شود که سنگین تر از نیروی تولید شده توسط عضله باشد، یا زمانی که آرنج خم است وزنه ای برای مدتی به طور ثابت در دست نگه داشته شود.
انقباض ایزوکینتیک
نوع خاصی از فعالیت دینامیک است که شامل انقباض درونگرا و برونگرا میشود. سرعت انقباض در کل دامنه حرکت ثابت می باشد. در کل دامنه حرکت تنش عضله حداکثر است. بهترین نوع انقباض برای افزایش قدرت و سرعت عضله می باشد. میزان آسیب عضله حداقل است. دستگاه های آن گران قیمت است.
انقباض ایزوتونیک
شامل تولید تنش در عضله به منظور ایجاد یا کنترل حرکت در مفصل است. تغییرات تنش در عضله به واسطه تغییر در زاویه مفصل رخ می‌دهد. انقباض ایزوتونیک شامل انقباض درونگرا (کانسنتریک) و برونگرا (اکسنتریک) می باشد.
انقباض برون گرا و درون گرا چیست؟
انقباض درون گرا یعنی موقعی که عضله جمع می شود و انقباض برون گرا یعنی موقعی که عضله طویل می شود. مثلاً در تمرین جلوبازو هالتر موقعی که هالتر به سمت بالا آورده می شود عضله جلوبازو جمع می شود؛ نوع انقباض درون گرا است و موقعی که هالتر به سمت پایین برده می شود؛ نوع انقباض عضله جلوبازو برون گرا می گویند
انقباض درونگرا
عمل اساسی عضله که کوتاه شدن است، انقباض درونگرا است که آشناتر از انواع دیگر انقباض است. از آن جایی که حرکت در مفصل ایجاد میشود به انقباض درونگرا، انقباض پویا نیز می‌گویند.
در انقباض درونگرا هنگام تولید تنش طول عضله کوتاه می شود.
هنگامی رخ می دهد که نیروی عضله برای غلبه بر مقاومت موجود کافی باشد.
منجر به تغییر زاویه مفصل در راستای نیروی به کار رفته توسط عضله می شود.
دلیل حرکت بر علیه جاذبه یا نیروی مقاوم است.
به عنوان کار مثبت عضلات توصیف می شود.
انقباض برونگرا
عضلات می‌توانند حتی در حال طویل شدن هم نیرو تولید کنند. این عمل را انقباض برونگرا می‌گویند. از آن جایی که حرکت در مفصل وجود دارد، این عمل نیز یک انقباض پویا است. مثالی از این انقباض، می‌تواند عمل عضله ی دوسر بازویی به هنگام پایین آوردن یک جسم سنگین توسط ساعد باشد. در این حالت، رشته‌های نازک بسیار دورتر از مرکز سارکومر کشیده می شوند و بنابر ضرورت در آن کشش ایجاد می کنند.
در انقباض برونگرا در هنگام تولید تنش طول عضله افزایش می یابد.
هنگامی رخ می دهد که نیروی عضله برای غلبه بر نیروی مقاوم کافی نباشد.
منجر به تغییر زاویه مفصل در راستای نیروی مقاوم می شود.
باعث حرکت قسمتی از بدن توسط نیروی جاذبه یا نیروی مقاوم می شود.
به صورت کار منفی عضله توصیف می شود.
مقایسه انقباض درونگرا و برونگرا
کاربردها، محاسن و معایب انقباض برونگرا
کاربردها
پرورش اندام
توانبخشی
تمرینات پلایومتریک
محاسن
هزینه انرژی پایین
به کارگیری تارهای تند انقباض
افزایش ضریب ایمنی ورزشکاران
معایب
جذب کننده انرژی
افزایش آسیب عضلانی
تنش عضلانی بالا
توصیف منحنی نیرو، سرعت در انقباض درونگرا و برونگرا
توصیف منحنی طول، تنش در انقباض درونگرا و برونگرا
تفاوت بین انقباض برون گرا و درون گرا بر افزایش حجم عضله
سازگاری عضلانی این دو نوع انقباض با هم متفاوت است. موقعی که در تمرین جلو بازو، هالتر را با کنترل به سمت پایین هدایت می‌کنیم و عضلات جلو بازو در حال کشیده شدن هستند، در این وضعیت انقباضی که در عضلات جلوبازو رخ می‌دهد، از نوع برون گرا یا اکسنتریک است. دلیل اینکه بیان میشود انقباض برون گرا می‌تواند در افزایش حجم عضله و افزایش قدرت موثر باشد این است که، انقباض برون گرا ۳۰ تا ۵۰ درصد، تولید نیروی بیشتری نسبت به انقباض ایستا و انقباض درون گرا دارد (۲، ۳). اگر انقباض برون گرا و درون گرا با یک شدت یکسان و حجم تمرین یکسان اجرا شود، تعیین اینکه کدام نوع انقباض در افزایش حجم عضله موثرتر است، سخت خواهد بود.
تفاوت افزایش حجم عضلانی در انقباض برون گرا با درون گرا
انقباض برون گرا بیشتر بر افزایش طول دسته عضلانی، و انقباض درون گرا بیشتر منجر به تغییر زاویه پری شکل تار عضلانی اثر می گذارد و باعث حجیم سازی عضله می شوند. بنابراین هر دو نوع انقباض در افزایش حجم عضله اثر دارند اما سازو کار این دو نوع انقباض در افزایش حجم عضله متفاوت است.
خوب و زشت کلسیم، چرا مصرف مکمل کلسیم می‌تونه خطرناک باشه
شکلات تلخ باعث پایین امدن خطر ابتلا به بیماری های قلبی می شود
انقباض ,عضله ,گرا ,نوع ,نیروی ,افزایش ,می شود ,برون گرا ,نوع انقباض ,انقباض برون ,انقباض درونگرا ,شامل انقباض درونگرا
درباره این سایت